Blog Patrick Banis, directeur Arbeidsmarkt bij het CAOP
Sinds de industriële revolutie organiseren we werk in hiërarchische organisaties met sterke sturing vanuit de top op efficiëntie en kostenbeheersing. Dat heeft ons veel gebracht, maar het is inmiddels wel duidelijk dat dit niet meer past bij de post-industriële samenleving van Europa. De tijd van een leven lang hetzelfde werk doen en teren op dat ene diploma wordt steeds zeldzamer.
Zingeving, betekenisvol en nuttig werk doen en inspraak hebben op het organiseren van werk, dat is niet alleen meer belangrijk voor hoogopgeleiden in hippe sectoren. Het waren de vuilnisman, leraar en verpleegkundige die onmisbaar waren tijdens de lockdowns. En dat beseffen ze zelf maar al te goed. Zij weten dat Nederland niet zonder hen kan. Maar de beloning komt niet in overeenstemming met de onmisbaarheid van hun functies. En die beloning hoeft niet altijd in centen te worden uitgedrukt, maar kan bijvoorbeeld ook door het organiseren van meer talentontwikkeling en het verlagen van de werkdruk. Dat zou een goede stap zijn in de richting van imagoverbetering van deze sectoren, want velen vertrekken uit de sector en gaan ander werk doen. Zonde om op deze manier talentvolle mensen te verliezen voor vitale sectoren!
