De drie sprekers openen met een pitch. Goedvolk constateert dat haar to-dolijst van 2019 door de coronacrisis vanzelf is opgelost. Een duurzaamheidsaanpak voor LUSTR opstellen? Niet meer nodig nu zoveel online gebeurt. Werkdruk verminderen? Medewerkers kampen eerder met verveling en gebrek aan uitdaging. Vernieuwend blijven? Elk evenement is voortaan per definitie anders dan voorheen. ‘En vandaag ben ik trots. Mijn mensen produceerden ons eerste live-event post-corona: de Troonrede in de Grote Kerk, volledig coronaproof. Maar naast trots overheerst de vraag: wat is ons perspectief voor 2021? Wat kan, wat mag, durven we samen in beweging te komen?’
Van laagste naar hoogste werkloosheid
Witjes schetst de ommekeer door corona. Van de laagste werkloosheid sinds decennia en een recordaantal vacatures, naar een tweede kwartaal waarin de tegenovergestelde records werden gebroken. Hij vindt het goed dat het kabinet niet bezuinigt, maar juist investeert in de economie, met steunpakketten en geld voor ontwikkeladviezen, scholing en van-werk-naar-werktrajecten. Toch voorspelt het CPB een verdubbeling van de werkloosheid. ‘Laten we met elkaar zorgen dat dat niet uitkomt.’ Dat vraagt onder meer om goed in beeld te brengen waar dat andere werk de komende jaren te vinden is, zodat mensen gericht kunnen worden omgeschoold. ‘Ik roep daarvoor op tot kennisbundeling van alle betrokken partijen.’
Saamhorigheid
De Vries ziet de risico’s van de arbeidsmarkt na de coronacrisis, zoals het verlies van gemeenschapszin door het thuiswerken en de kwetsbaarheid van flexwerkers. Maar hij gaat vooral in op de kansen: het thuiswerken op zich, een betere werk-privébalans, de herwaardering van de publieke sector, het gezamenlijke verantwoordelijkheidsgevoel. ‘Overheid, werkgevers, werknemers weten elkaar te vinden. Om de crisis aan te pakken, de economie te stutten, werk te behouden en werknemers die hun baan verliezen te ondersteunen in het vinden van nieuw werk. Ik hoop dat die saamhorigheid na de crisis blijft.’