Blog Patrick Banis, directeur Arbeidsmarkt bij het CAOP

De afgelopen jaren is veel gegaan over de crises die we hebben gehad: de bankencrisis in 2008, eurocrisis van 2012 en coronapandemie in 2020-2021. Bij al deze crises was het essentieel om dit gezamenlijk in de EU aan te pakken. We zijn als Nederland weliswaar een kleine speler op het wereldtoneel met onze 18 miljoen inwoners, maar we zijn wel een toonaangevend handelsland. Dat heeft ons veel welvaart gebracht, maar maakt ons ook kwetsbaar voor internationale gebeurtenissen.

Samenwerking binnen de EU essentieel voor Nederland

Omdat we zo’n klein landje zijn, is voor ons de EU meer dan interessant. We verdienen er een leuke boterham mee, maar uiteindelijk kunnen we alleen welvaart en veiligheid krijgen door internationaal samen te werken. Ondanks dat de Haagse politiek ons soms wijs maakt dat we meer eigen regie moeten pakken, kunnen we echt niet zonder goede samenwerking in de EU en de NAVO. Beide organisaties zijn belangrijker dan ooit, zeker gezien de huidige situatie met Rusland.

Brussel is niet altijd even populair, het heeft een imago van stoffig, ambtelijk en oeverloos overleg. Dat klopt vaak ook wel, maar helaas is het nodig om 27 landen op één lijn te krijgen en daarmee de grootste economische markt van de wereld te vormen. Veel internationale standaarden worden in Brussel bepaald.

Leren en werken

Op het gebied van leren en werken wordt er ook veel in Brussel bepaald en de huidige commissie en parlement hebben zeker niet stil gezeten. Denk bijvoorbeeld aan de aanwijzingen en wetgeving rondom minimumloon, platformeconomie en de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Of aan standaarden voor AI, de green deal en rechten voor arbeidsmigranten. Mensen als Agnes Jongerius, lid van het Europees Parlement, hebben er hard aan getrokken en belangrijke zaken bereikt.

Waar blijft de massale aandacht voor de Europese verkiezingen?

Tijdens mijn recente bezoeken aan de EU in Brussel valt mij steeds op dat veel van onze wetgeving daar vandaan komt en dat Nederland op het gebied van werken zeker niet vooroploopt. Eigenlijk zouden we dus massaal aandacht voor de Europese verkiezingen moeten hebben. Er zou een debat moeten plaatsvinden over welke koers we nu opgaan. Wat doen we in Den Haag en wat in Brussel? Den Haag is oorverdovend stil, maar dat kunnen we ons helemaal niet veroorloven. Hopelijk gaan we toch massaal stemmen op 6 juni en kiezen we voor vooruitgang in plaats van stilstand. In deze spannende tijden denk ik dat een oud adagium nog steeds geldt: alleen ga je sneller, maar samen kom je echt veel verder!