Wille verwijst in haar opiniestuk naar de openbare ‘sollicitatiegesprekken’ in de vorm van hoorzittingen die het Europees Parlement al sinds 1995 organiseert. ‘In het Europees Parlement zijn de hoorzittingen inmiddels uitgegroeid tot een beproefd instrument om alle kandidaten voor de Europese Commissie vooraf te toetsen op geschiktheid en integriteit. En dat heeft effect: bij de formatie van de Commissie-Von der Leyen werden maar liefst drie Eurocommissarissen teruggetrokken na bezwaren van het parlement.’
Versterken van politieke cultuur
‘Negatieve beoordelingen leiden overigens niet altijd tot het verwerpen van kandidaten’, schrijft Wille. ‘In veel gevallen gaat het om een verzoek om aanvullende informatie of om wijzigingen in de verdeling van portefeuilles door te voeren. Zo wordt de democratische controle van het parlement op de benoeming van de kandidaat-bewindspersoon vooraf versterkt.’
Volgens Wille zouden hoorzittingen de politieke cultuur goed doen: ‘De benoeming van bewindspersonen in de Haagse achterkamertjes is niet meer van deze tijd, en de plannen voor vernieuwing liggen er allang. Tijdens de afgelopen twee kabinetten (Rutte II en III), zijn 15 bewindslieden afgetreden vanwege politieke problemen – een naoorlogs record. Alleen al daarom zou wat meer zorgvuldigheid bij de benoemingen geen overbodige luxe zijn.’